این كتاب، جلد اول از مجموعهای است كه به بررسی و تحلیل نمایشنامهنویسی در ایران و همچنین نمایشنامههایی كه تاكنون به چاپ رسیده است میپردازد. برای تمامی نمایشنامهها، تا حد امكان، شناسنامۀ كاملی از اثر (نام نمایشنامه، نویسنده، تاریخ نگارش، سال چاپ، ناشر، تیراژ و تعداد صفحات) ارائه شده و سپس مشخصات متن، شامل تعداد پردهها یا تابلوها و صحنهها و اسامی شخصیتهای نمایشنامه و گاه مشخصات و تاریخ اجرا ذكر گردیده است. سرانجام خلاصۀ هر نمایشنامه همراه با تحلیل آن آمده است.
نویسنده در این مجموعه نشان میدهد كه چگونه نمایشنامهنویسان ایران در چند دهۀ اخیر، بیش از انتقال تكنیکهای نمایشنامهنویسی غربی، به انتقال مفاهیم و آداب و سنن و در مجموعه روح حاكم بر فرهنگ غربی پرداخته و از آداب و سنن و فرهنگ پر رمز و راز ایران در امر نمایشنامهنویسی غفلت كردهاند. او سعی كرده است با رجوع به آثار نمایشنامهنویسان ایران و تحلیل آنها با نگاهی نقادانه، به بررسی علل ركود نمایشنامهنویسی در كشور ما و فقدان چهرههای ممتاز و شاخص در این هنر بپردازد.