آرتور كریستن سن در كتاب كیانیان كه در سال ۱۹۳۱ و به زبان فرانسه چاپ شده است، به ارزیابی دیدگاه‌های نویسندگانی پرداخته كه كوشیده‌اند دوره كیانی را در اسطوره‌های ایرانی، با دوره هخامنشی در تاریخ ایران هماهنگ بدانند. او این هماهنگی را رد كرده و آنگاه، به پژوهش در ریشه واژه‌ی «كی» پرداخته كه نام «كیانیان» از این واژه برآمده است.
ارزش این اثر در شناساندن قسمتی بزرگ از روایات حماسی و داستان های ملی ماست. کیانیان یک دسته از امرای محلی مشرق ایران در عهد مقدم بر اوستا بودند که آخرین حاکم آنان ویشتاسپ با زردشت پیامبر ایرانی معاصر بوده است. باز شناساندن کیانیان و اثبات عدم ارتباط آنان با سلسله هخامنشیان از اهداف این پژوهش است.
