برای بسیاری از اروپاییان، واژه ی «پارس» صرفا تداعی کننده آفرینش های زیبای هنری، از قالی، کاشی کاری، سفالینه های ظریف، مینیاتور و فلزکاری، تا سروده های حافظ، سعدی و خیام است که اغلب به صورت ترجمه موجود است. اما این دست آوردهای هنری و ادبی، همگی به دوره ی اسلامی تعلق دارد، هنر باستانی پارس یا همان ایران، که موضوع کتاب حاضر را تشکیل می دهد، به همان اندازه چشم گیر، اما ناشناخته تر است. کتابی در این حجم، آشکارا نمی تواند به بررسی جامع تمدن باستانی ایران بپرازد، از همین رو سعی خود را بر ارائه ی شرحی منسجم متمرکز کرده ایم که همزمان، به کار عموم نیز بیاید. کتاب عمدتا بر محور اشیای مجموعه ی ایرانی موزه ی بریتانیا است که می تواند به عنوان راهنمای مفیدی برای آن اشیاء نیز به کارآید.