یا‌دگا‌ر زریران‌: متنی حماسی از دوران کهن

آثار بازمانده به زبان پهلوی ساسانی را معمولا به دو دسته متون دینی و غیر دینی تقسیم می‌کنند. گرچه در همه این آثار که بدان نام ادبیات پهلوی زردشتی نیز داده‌اند، هاله‌ای از باورهای دینی زرتشتی را می‌توان یافت اما چون در تعدادی از این متون مستقیما از مطالب دینی سخن به میان نمی‌آید، عنوان متون غیر دینی برای آن‌ها برگزیده شده است.
یادگار زریران رساله کوچکی است به زبان پهلوی ساسانی، ظاهرا به نثر همراه با شعر، اثری حماسی که اصل پارتی دارد، چون در خلال آن واژگان، ترکیبات و ساختارهای زبان پارتی را می‌توان دید.
این اثر کهن‌ترین تعزیه‌نامه و نمایشنامه ایرانی به شمار می‌آید و قطعه‌ای است احتمالا از یک رشته حماسه‌های ایرانی که به همت گوسان‌های پارتی تا دوره ساسانی به طور شفاهی زنده بوده‌اند. یادگار زریران همچنین شرح جنگ ایرانیان با خیونان در دوره گشتاسب، شاه ایران و ارجاسب خداوندگار خیونان است.
ژاله آموزگار پیش‌گفتاری مفصل بر این کتاب نوشته و از مهم‌ترین اطلاعاتی که در این کتاب آمده، پانویس‌ها و توضیح‌‌هایی درباه واژه‌های پهلوی است که مترجم به آن افزوده و در «انجامه» کتاب نیز اطلاعات گسترده‌تر و آگاهی‌های بیشتری درباره نام‌های مختلف در اختیار مخاطب قرار داده است.
دقیقی این داستان را به شعر در آورده است و فردوسی سروده‌ دقیقی را به طور کامل در شاهنامه گنجانده است. گرچه سروده‌ دقیقی با متن پهلوی یادگار زریران مطابقت کامل ندارد ولی در بسیاری از موارد همسانند.