کتاب حاضر حاوی گفت و گوی «احمد احرار» با «احمد میرفندرسکی»، دیپلمات ایرانی و وزیر پیشین امور خارجه است. محور اصلی این گفت و گو درباره تجزیه و تحلیل استراتژی، سیاست خارجی و تاکتیک دیپلماسی ایران از سوم شهریور 1320 تا 22 بهمن ماه 1357 است.
در بخشی از کتاب آمده است:
«در شهریور 1320 ایران به اشغال نیروهای متفقین در آمد. رضا شاه از سلطنت استعفا کرد و با آغاز سلطنت محمدرضا شاه دوران جدیدی نیز در تاریخ سیاسی ایران آغاز شد. در این مرحله از تاریخ ایران که تا بهمن ماه 1357 ادامه یافت، روابط خارجی عمیقا بر مسائل داخلی کشور تأثیر گذاشت. تأسیس حزب توده، تشکیل حکومت خودمختار پیشه وری در آذربایجان و سقوط آن، ملی شدن صنعت نفت، بیست و هشتم مرداد، قرارداد کنسرسیوم و تحولات نفتی، پیمان بغداد و پیمان مرکزی، جزر و مدهای روابط ایران و شوروی، درگیری با عبدالناصر و مدح ناسیونالیسم عرب، بحرین، خلیج فارس، ماده واحده مربوط به برخورداری مستشاران آمریکایی از حقوق معافیت های مندرج در کنوانسیون ژنو، ظهور آیت الله خمینی (ره) و سقوط شاه که هر کدام فصل مهمی از تاریخ ایران را در فاصله سال های 20 تا 57 تشکیل می دهد، ارتباط مستقیم با سیاست خارجی داشت.»