مؤلف این اثر از معدود صاحب‌نظران ایرانی مقیم اروپا دربارۀ مطالعات تاریخ شیعۀ دوازده امامی است. جنبه‌های مختلف امام‌شناسی شیعه در این کتاب با مهارتی روش‌شناسانه عرضه می‌شود. صراحت و وضوح کلام، همراه با دقت و موشکافی در ارائۀ خوانشی امام‌شناسانه از احادیث شیعه، از ویژگی‌های این پژوهش علمی در تشیع باطنی است. محتوای کتاب کوشش مهم و کم‌سابقه‌ای برای درک علمی جوانب معنوی شیعی و زمینه‌ای وسیع و دقیق برای فهم متون و باورهای تشیع باطنی فراهم می‌آورد. تسلط نویسنده به مطالعات اسلامی غربی و آشنایی عمیقش با گنجینۀ متون شیعی از قرن دوم ه.ق تا عصر ملاصدرا و مشایخ معاصر سلسله‌های عرفانی و نیز روش‌شناسی تاریخی – انتقادی در این اثر به خوبی مشهود است.
برای دانستن تفاوت رویکرد محمدعلی امیرمعزی و رویکرد حسین مدرسی طباطبائی در مطالعات شیعه‌شناسی به اینجا مراجعه کنید. نکتۀ گفتنی در اینجا این است که متأسفانه ترجمۀ کتاب ترجمۀ دقیق و خوبی نیست و خوانندۀ فارسی‌زبان نمی‌تواند به ظرافت‌های کار امیرمعزی پی ببرد. امیرمعزی باید وقت بگذارد و ترجمه‌های فارسی آثارش را بخواند. کاری که ظاهرا انجام نشده است، برخلاف ظاهر جملات مترجم در مقدمه کتاب.
