گفتارهایی از عبدالکریم سروش، محمد مجتهد شبستری، مصطفی ملکیان، محسن کدیور
قوی ترین و مهم ترین عنصری که از جهان گذشته برای ما باقی مانده و بهترین نماد عالم قدیم است، دین است که فعلا به قوّت در جهان جدید حضور دارد و دل ها و مغزهای بسیاری را معطوف و متوجه خود کرده است. از سوی دیگر، جهان جدید واجد عناصری است که در پاره ای از موارد با جهان قدیم و اندیشه دینی همخوانی و سازگاری ندارند. تلاقی بسیار جدی و مهمی در این زمینه صورت گرفته است. این تلافی برای بعضی ها به معنای نسخ و لغو یکی از دو طرف معادله بوده است. در عین حال، به قول وایتهد، فیلسوف انگلیسی که سال ها در هارواد تدریس می کرد، برخورد علم و دین، یا جهان جدید و جهان قدیم، فرصتی را به وجود آورد.