ایمان یکی از مهم ترین مقولات اخلاق دینی است. پولس قدّیس ایمان، امید، و محبّت را در یک گروه جای داد و آن ها را شالوده‌های حیات مسیحیانه قلمدادکرد (در «رساله ی اوّل پولس رسول به قرنتیان»، باب سیزدهم، آیه ی ۱۳) و، از این رو، در فرهنگ مسیحی این سه مقولۀ اخلاق دینی را فضایل الهی در برابر فضایل طبیعی می‌نامند. در فرهنگ اسلامی نیز می‌توان گفت که ایمان، شکر، و تقوا از اصول فضایل محسوبند. بدین جهت، بی‌شک، شناخت ماهیت ایمان، به عنوان شناخت ماهیت امری که، از نظرگاه دینی، تحقّق آن جدّا مطلوب است، اهمّیّت و ضرورت دارد.
