نهج‌البلاغه: ترجمۀ عبدالمحمد آیتی

این کتاب ترجمۀ فارسی نهج‌البلاغه از عبدالمحمد آيتى است که از دانشمندان شيعى قرن معاصر است. وى مى‌نویسد:
«ديدم كه چشمۀ فياضى است، دريغم آمد كه از آن جرعه‌اى برنگيرم و بهشت پرگلى است، حيف است كه از شميم گلى دماغ جان عطرآگين نسازم. درياى پهناورى است كه بر روى آن صدها شراع گشوده بود، من نيز زورق خود را بر امواج آن سپردم و اكنون كه كار به پايان آمده، از بخت بلند خود در شگفتم كه اين هماى بلندپرواز چگونه بر سر من خاک‌نشين سايه افكند.
هرگز انديشه نكردم كه تو با من باشى
چون به دست آمدى اى لقمه از حوصله بيش
از سال‌هاى دور همواره در انديشه بوده‌ام كه بدين سراپردۀ اسرار راهى بگشايم و سرى بكشم و چه نيكبخت بودم كه نامحرمم نينگاشتند و دست رد به سينه‌ام نزدند. و پيوسته، در اين آرزو كه ياران را نيز از اين سفر ارمغانى برم كه از چنين بوستانى تهى‌دست‌رفتن سوى دوستان را كريمان نپسندند. نخست طبع آزمايى را چند خطبه و نامه ترجمه كردم و با عنوان «آشنايى با نهج‌البلاغه» در ماهنامۀ آموزش و پرورش به چاپ رساندم، در اين انديشه كه خواننده چه گويد. مدحم گويد و دلخوشم دارد يا قدحم كند و بيازارد. هر بار كه حال دل مساعد مى‌افتاد، دستى مى‌گشودم و ورقى چند بر اوراق مى‌افزودم. تا آن گاه كه «بنياد محترم نهج‌البلاغه» از من خواست كه كار را به پايان برم. پس به جد در ايستادم و سنگ صابرى بر دل نهادم و اين ترجمه را پديد آوردم.
اين تأخير خالى از فايدتى نبود، زيرا چند تن از استادان هر كدام به سليقۀ خود ترجمۀ خود را انتشار دادند. خواندم و از حاصل رنج آن بزرگان بى‌نصيب نماندم.»

توضیحات تکمیلی

مترجم

عبدالمحمد آیتی

محل نشر

تهران

ناشر

نشر و پژوهش فرزان روز

تاریخ نشر

1377

تعداد صفحه

602

فیپا

نهج‌البلاغه، ترجمۀ عبدالمحمد آیتی، تهران، نشر و پژوهش فرزان، 1377، 602 صفحه.