در این کتاب بنونیست نظرهای سه تاریخ‌نگار مهم یونانی با نام‌های هرودوت و استرابو و پلوتارخ را آورده و سپس نظرهای آنها را بررسی و تحلیل کرده است. به‌سخنی‌روشن‌تر، ارزش تاریخ‌نگاری این نویسندگان در این نکته است که از باورها و رسم‌های ایرانیان پیش از زرتشت پرده برداشته‌اند. دلیل این‌که تاریخ‌نگاران یونانی درباره ایرانیان نوشته‌اند، از اهمیت ایرانیان برای آنان حکایت دارد. همین اهمیت‌داشتن ایرانیان برای یونانیان، کمک بی‌نظیری به شناخت فرهنگ اسطوره‌های ایرانیان کرده است.
یادداشت‌ها و تحلیل‌های این کتاب در چهار بخش آمده است. فصل نخست درباره اهمیت دین زرتشتی و اثرگذاری آن بر فرهنگ یونانی است.
فصل دوم روایت هرودوت از فرهنگ پیش زرتشتی است. او درباره شیوه پرستش خدایان و قربانی‌کردن برای آنان سخن می‌گوید. نکته مهم این بخش، پرده‌برداری از شیوه دفن مردگان در میان قوم ماد و پارس است. هرودوت می‌گوید که مادها مردگان خود را پیش از دفن در پیش سگان و پرندگان رها می‌کنند. با وجود این، پارس‌ها مرده‌هایشان را با موم می‌پوشانند و دفن می‌کنند.
در فصل سوم روایت استرابو را درباره ایزد مهر، رسم قربانی‌کردن برای خدایان، ستایش آب و دفن مردگان می‌خوانیم.
فصل آخر، مفصل‌ترین فصل کتاب است که پلوتارخ درباره خدای زروان سخن می‌گوید و از چگونگی نگرش ایرانیان به خدا پرده برمی‌دارد. نویسنده در بخش پایانی کتاب فصل نتیجه‌گیری را گنجانده است.
به هر روی، این کتاب منبع مهمی برای شناخت نگرشی است که یونانیان درباره ایرانیان داشته‌اند و از این دید، کمک شایان توجه‌ای به شناساندن فرهنگ پیش‌زرتشتی کرده است.
