مجموعه یادداشت‌های کوتاه (شهریور 1379 تا آبان 1395)
بسیار است اموری که با زندگی چنان عجین شده که حضورشان ساده و بدیهی پنداشته می‌شود. زیر دست و پای روزمرگی تلاشی است برای دیدن ارزش و حکمت نهفته در این امور.
این کتاب از مشاهده، اندیشه‌ورزی و فهم نویسنده‌ای فرهیخته برآمده که اندیشه‌هایش را ارادۀ معطوف به اصلاح امور، رنگی از امید داده است. او رویکرد اصلاح دارد و «روی به جانب آبی» و کیمیای کمیاب امیدواری اصیل و حقیقی‌اش، همچون لعاب فیروزه‌ای کاشی ایرانی، روی تمامی تأملات و اندیشیدن‌هایش کشیده شده است؛ بی آنکه امیدواری‌اش در دامچالۀ تحمیق‌های پوپولیستی بیفتد، بی آنکه امیدواری‌اش چون شیره‌ای چسبناک چنان راه‌های فکر را مسدود کند که خود فکر منتفی شود و فقط امیدی بی‌ربط و معنی بر جای بماند. امیدواری در اندیشه‌ها و تأملات سیدمحمد بهشتی روی به بازسازی، بازآفرینی، تصحیح فکر و رفتار و در یک کلام روی به آبادی و بهبود دارد و و ره‌زنِ اندیشیدن نیست.
نوشته‌ها و یاداشت‌های حسینی در این کتاب به لحاظ موضوع بسیار متعددند و با همۀ تعدد و تنوع، در هر یک نگاهی باریک‌بین و نافذ و تفکری از آنِ خود نویسنده وجود دارد؛ ترکیبی از دانسته‌های وسیع نویسنده در باب شهر و موزه و میراث فرهنگی و معماری و شعر فارسی و فرهنگ ایرانی با مشاهده و تأمل در رویدادهای در حال رخ‌دادن، اندیشیدن به آنچه در گوشه و کنار و در گذشته و حال در جریان بوده یا هنوز هست، و راهی به حساسیت‌های درونی نویسنده گشوده است.
در نوشته‌های سیدمحمد بهشتی «فرهنگ» هم موضوع اندیشیدن است و هم راه اندیشیدن. او هم خود به فرهنگ می‌اندیشد و هم راه بیان آنچه می‌اندیشد در عناصر فرهنگی‌ای است که آن را در بافت افکارش جذب کرده است.
«خلاصه‌ای از یادداشت مهری بهفر در نشریۀ رود»
