کتاب مربیان بزرگ که محصول اشتراک مساعی عده‌ای از دانشمندان تعلیم و تربیت معاصر اروپا و آمریکاست، خواننده را با آراء تربیتی پانزده تن از مربیان بزرگ و متفکران قدیم و جدید مغرب زمین آشنا می‌کند.
مطالعۀ این کتاب از چند نظر برای دانشجوی ایرانی علاقه‌مند به علوم تربیتی، سودمند تواند بود: نخستین فایده‌اش از آنجا ناشی می‌شود که نظام آموزش و پرورش ما چه از لحاظ صورت و چه از لحاظ محتوا و روش، از کشورهای مغرب زمین و به خصوص از فرانسه اقتباس شده است. فایدۀ دیگرش از این لحاظ است که هر چند فلسفه و هدف آموزش و پرورش هر یک از جوامع باید به طور اختصاصی و با توجه به شرایط خاص زندگی افراد آن جامعه در گذشته و آینده بررسی شود و به همین دلیل، فلسفه و هدف آموزش و پرورش هیچ قوم و ملتی، ولو در شمار پیشرفته‌ترین ملت‌ها باشد، نمی‌تواند عینا برای ملل دیگر معتبر شمرده شود، مع ذلک از آنجا که فلسفه و هدف آموزش و پرورش افراد، از هر قوم و ملتی که باشند، تا حدی از عقاید مربوط به طبیعت آدمی و تصوری که از سرنوشت آدمیان به طور کلی داریم متأثر می‌باشد، مطالعۀ نتایج تتبعات فلاسفه و متفکران ملل دیگر در این باره، نظیر آنچه در این کتاب آمده است، در عین حال که ما را از تحقیق دربارۀ عقاید و آراء متقدمان خودمان بی‌نیاز نتواند کرد، می‌تواند زمینه‌ای مساعد یا مقدمۀ سودمندی برای تحقیق در فلسفه و هدف آموزش و پرورش ایران باشد.
مطالعۀ این کتاب از لحاظ روش‌شناسی نیز سودمند است؛ روشی که شاتو و همکارانش در بررسی آثار مربیان بزرگ به کار برده‌اند برای دانشجویان ما که باید به تدریج آثار فلاسفه و متفکران ما را با روشی مشابه مورد تجزیه و تحلیل قرار دهند آموزنده است.